Wraz ze wstąpieniem na tron polski Zygmunta III Wazy rozpoczyna się w polskiej kulturze kolejna epoka. W architekturze rozwija się rodzimy wzorzec baroku, tzw. „surowy barok Wazów”. Pojawiają się nowe akcenty stylistyczne w muzyce, literaturze i nauce rzetelnie wspierane mecenatem monarszym.
21 IX 2015 roku, w Miejskim Domu Kultury „Koszutka” został zainaugurowany cykl wystaw autorskich pod wspólnym tytułem: „W rytmie mojego miasta. Miasto wyobrażone”. Podczas kolejnych wernisaży zostały zaprezentowane grafiki przedstawiające wizję historycznej architektury miejskiej oraz makiety obiektów sakralnych, eksponujące najwspanialsze założenia stylu gotyckiego i barokowego. Co istotne, projekty te nie mają swoich odpowiedników w rzeczywistości, stanowiąc tym samym autorską propozycję twórcy.
W połowie XVIII wieku, na kanwie oświeceniowych idei rozumu, formuła barokowej inscenizacji życia powoli się wyczerpywała. Ponownie został odkryty antyk. Na nowo odczytany, przefiltrowany przez sito doświadczeń rozumowego zgłębiania prawdy, wyniósł rozum ludzki w miejsce należne dotąd Bogu. Zbiorem niemal kanonicznym w przestrzeni architektury, stał się znowu dziesięcioksiąg Marka Witruwiusza.
Świątynia ta stanowi przykład gotyku dojrzałego, w formie bazyliki. Wzniesiona została w październiku 2015 roku na planie krzyża łacińskiego z niższymi nawami bocznymi, transeptem i wielobocznym obejściem wokół prezbiterium. Łuki przyporowe zwieńczone sterczynami już nie tylko odciążają sklepienie, ale stanowią ważny element dekoracji świątyni
Kolegiata Św. Krzyża to przykład późnego gotyku, kościoła typu bazylikowego. Gmach wzniesiony została w latach 1993/1994, na planie wydłużonego prostokąta, z dwiema nawami bocznymi i prezbiterium. Architektura wnętrza jest tu niezwykle ascetyczna.